من شــــــــــــــــــــرمندم
 واسـہ وقتایے ڪـہ میتونستم برم... ولــــــــى موندم
 واسـہ حرفایے ڪـہ میتونستم بزنم... ولے نزدم ڪـہ حرررمت بمونـہ
 واسـہ حرفایے ڪـہ میتونستے نزنے ولے زدے ڪـہ ثابت ڪنے نمڪ نشناسیت حد ندارہ
 ولــــــــى شڪستے
 تصویرے ڪـہ ازت تو ذهنم بود
 حسے ڪـہ تو دلم بود
 حرمت صادقانـہ موندنمو
 هـــــــــــــہ
 آرہ شــــــــــــــــــــرمندمْ
 واسـہ موندنم پاے ڪسے ڪـہ فقط ادعاے دوست داشتنمو داشت
 واسـہ رد ڪردن و خورد ڪردن ڪسایے ڪـہ تو حسرتم موندن
 خودم ڪردم ، آرہ ، تقصیر من بود
 گلـہ نیست! ڪینـہ نیست! عقدہ نیست
 یـہ اعترافـہ
 مـــــــــــن ...